Use of nano technology in seed Sector

 Use of nano technology in seed Sector

Nanotechnology has the potential to revolutionize the seed technology industry by providing new tools and techniques for improving seed quality, yield, and resilience. Here are some of the ways nanotechnology is being used in seed technology:

1. Seed coating: Nanoparticles can be used to coat seeds with beneficial substances, such as pesticides, herbicides, and fertilizers. The nanoparticles provide a controlled-release mechanism, allowing the substances to be slowly released over time, reducing the need for repeated applications.

2. Seed priming: Nanoparticles can be used to enhance the germination and early growth of seeds. By priming the seeds with nanoparticles, they can be protected from environmental stresses, such as drought and salt stress, and improve the uptake of nutrients.

3. Genetic modification: Nanoparticles can be used to deliver genetic material to seeds to create new traits, such as disease resistance, drought tolerance, and increased yield. This technique is known as nanobiosensors.

4. Seed detection: Nanoparticles can be used to detect the presence of pathogens or contaminants in seeds. By attaching nanoparticles to specific antibodies, they can be used to detect the presence of harmful bacteria or viruses.

5. Quality control: Nanoparticles can be used to measure the quality of seeds, such as their moisture content, germination rate, and viability. By using nanosensors, seed companies can ensure that only high-quality seeds are being sold to farmers.

Overall, nanotechnology has the potential to significantly improve the efficiency, effectiveness, and sustainability of the seed technology industry. However, it is important to continue research and development in this field to ensure that any potential risks associated with nanotechnology are minimized.

     Black rice:

 Black rice, also known as forbidden rice, is a type of whole-grain rice that has a deep black or purplish color. This rice variety is native to China and has been cultivated for centuries. Here are some key facts about black rice.

1. Nutritional benefits: Black rice is a good source of fiber, protein, iron, and antioxidants. It also contains anthocyanins, which are pigments that give the rice its dark color and have been linked to various health benefits.

1. Culinary uses: Black rice has a slightly sweet and nutty flavor and a chewy texture. It is often used in Asian cuisine, particularly in dishes such as sushi, stir-fries, and rice pudding.

2. Health benefits: Some studies suggest that black rice may help improve heart health, reduce inflammation, and lower the risk of certain diseases, such as diabetes and cancer. However, more research is needed to confirm these findings.

 

How to Start Surgical Cotton Business 

Surgical cotton or absorbent cotton or cotton wool is used to cover or tie wounds. They are used extensively for medical purposes in every government or private hospital, dispensary, nursing home, maternity home factories, at home (for first aid) etc. because of its high fluid absorbency. As a result of the increasing awareness of the general public about health and awareness about other facilities, surgical cotton has been started in large quantities in schools, colleges and offices etc. In view of the present and future estimated consumption of surgical cotton through government procurement program, along with sale in open market, medical shops and hospitals / dispensaries etc., such units should also be set up at the town / tehsil level. There can be substantial chances of success in this business.

Surgical cotton or absorbent cotton or cotton wool is used to cover or tie wounds. They are used extensively for medical purposes in every government or private hospital, dispensary, nursing home, maternity home factories, at home (for first aid) etc. because of its high fluid absorbency. As a result of the increasing awareness of the general public about health and awareness about other facilities, surgical cotton has been started in large quantities in schools, colleges and offices etc. In view of the present and future estimated consumption of surgical cotton through government procurement program, along with sale in open market, medical shops and hospitals / dispensaries etc., such units should also be set up at the town / tehsil level. There can be substantial chances of success in this business. 

Machinery Needed 

The main machines that are needed to start a surgical cotton business are :- 

Willow/opener machine, Kier compartment, Wet cotton opener, Hydoextractor, Drying chamber, , Racking Tesure Machine, Finisher - scripture and lap former, Cardest Heavy duty semi high speed, Packing machine, Circular cutting machine, , Carding  machine, Coal fired boiler, Weighing scale, chemical balancer, pH meter, soxhlet extractor, crucible, Furnace. 

Raw material required to make surgical cotton 

1. Raw ginned cotton. 
2. Comber or Mill wasted cotton. 
3. Caustic soda. 
4. Bleaching Agents. 
5. Wetting Agents i.e Lisapol etc. 
6. Paper. 
7. Gum. 
8. Gunny bags. 
9. Labels. 

Licenses And Registration 

Since surgical cotton comes under the Drug Act, it is mandatory to get the license of the department concerned to do business. This type of license can be obtained from the office of Joint Commissioner Food and Drug. 

Documents required to apply for a license for surgical cotton manufacturing business:- 

Layout of land and plant. 

 Proof of ownership of land. 

Copy of Lease Agreement if it is rented land. 

If copy of Memorandum of article of association is being done in business partnership then copy of Partnership Deed and list of company director. 

Sample copy of Packing Material. 

 Copy of No Objection Certificate from State Pollution Control Board. 

Entity registration copy. 

Surgical cotton Manufacturing Process:- 

In the surgical cotton manufacturing process, raw cotton is first opened with the help of a willow opener machine and in this, the cotton is washed off and the remaining impurities are removed. 

Then the raw cotton is moved to Kier compartment, where it is boiled in steam for 3 to 4 hours and then various chemical like caustic soda, soda ash, detergent etc. are added to it. These chemicals are added to eradicate the left over impurities. 

After it is boiled for 3 to 4 hours it is moved to tank for washing. 

After the above process, the cotton loses its colour when it is washed and to bring back the white colour of cotton it is bleached with Hydrogen peroxide or sodium hypochlorite and this bleaching not only helps in whiting but it also helps in drying up the cotton. 

To remove the added bleaching chemical from surgical cotton, a little sulfuric acid is diluted and mixed and washed. 

After this the cotton is moved towards Hydoextractor to extract the water from the cotton and after this it is moved towards the Wet cotton machine. 

After all these processes the cotton is moved towards the drier machine where cotton is dried. People who don't have drier machine can dry cotton under the sun. 

The cotton is sent for blow room to make cotton laps. 

After this the cotton is put into carding machine from where the cotton comes out in thin layers. 

Then the cotton is prepared for making rolls where paper is kept in between cotton laps. 

After these rolls are made according to the size needed and then the labels are put on it and are packed. 

Finally our surgical cotton is prepared for selling. 

Before starting this Business,  you must get the mill insured. 

हवेवरचा गहू

हवेवरचा गहू 

 भारतीय शेतीत काळाच्या ओघात मोठा बदल झाला आहे. शेतकरी आधुनिक शेतीकडे मोठ्या प्रमाणत वळत आहेत. तरीही काही भागात पारंपरिक शेती टिकून आहे. सांगली जिल्ह्यातील खानापूर हा दुष्काळी पट्टा म्हणून ओळखला जातो. मात्र, खानापूरच्या घाटमाथ्यावर चक्क हवेवरचा गहू पिकवला जातोय. विशेष म्हणजे लागवडीपासून काढणीपर्यंत गव्हाला एकदाही पाणी दिले जात नाही. दूर्मिळ होत चाललेले हे वाण शेतगहू म्हणूनही ओळखले जाते.

खानापूर घाट माथ्यावर 8 ते 10 गावांत मिळून किमान 125 ते 150 एकरात शेत गव्हाचे उत्पन्न घेतले जाते. त्याला 'हवेवरचा गहू' असंही म्हणतात. घाटमाथ्यावरचे हवामान आणि जमिनीच्या ओलसरपणाच्या आधारे हा गहू पिकवला जातो. या भागात गव्हाला पेरणी ते काढणीपर्यंत पाणी दिले जात नाही. या बिनपाण्याच्या गव्हाला शेत गहू किंवा हवेवरचा गहू म्हणतात. खानापूरच्या घाटमाथ्यावरच्या या गव्हाचे वैशिष्ट्य म्हणजे हा केवळ जमिनीत असणाऱ्या ओलीवर येतो. त्यामुळे हा वैशिष्ट्यपूर्ण गहू मानला जातो.

विशेष म्हणजे दुष्काळी, कमी पावसाच्या इतर कुठल्याही पट्ट्यापेक्षा खानापूर घाटमाथ्यावर या गव्हाचे उत्पादन मोठ्या प्रमाणावर घेतात. एक तर या पिकाला मध्यम स्वरुपाची जमीन लागते आणि वातावरण कोरडे असले तरी गारवा आवश्यक असतो. या दोन्ही गोष्टी खानापूर घाटमाथ्यावरील रेणावी , रेवणगाव, घोटीखुर्द, घोटी बुदुक घोडेवाडी, ऐनवाडी, पोसेवाडी, जाधववाडी, तामखडी अडसरवाडी या घाटमाथावरील गावच्या शेतामध्ये मिळतात.

हवेवरचा गहू इतर सर्व गव्हांच्या वाणा पेक्षा हा वेगळा असतो. या शेतगव्हाला बाजार भाव सुद्धा इतर गव्हाच्या तुलनेत जास्तीचा असतो. या गव्हाच्या चपात्या किंवा पोळ्यांचा रंग लालसर असतो. त्या अत्यंत मऊ, स्वादिष्ट आणि पचायला हलक्या तसेच आरोग्यास चांगल्या असतात. याचे बियाणे स्वतंत्रपणे या भागातील शेतकऱ्यांकडे संरक्षित केलेले आहे.

साधारणपणे सप्टेंबर महिन्याच्या शेवटाला म्हणजे दसरा झाल्यानंतर या गव्हाची पेरणी केली जाते. त्यानंतर साडेचार ते पाच महिन्यात हे पीक येते. थंडीच्या दिवसातील वातावरण या पिकाला पोषक असते. रब्बी हंगामात जमिनीतल्या ओलीवर येणारा हा गहू आहे. त्यासाठी एकदाही पाणी द्यावे लागत नाही. एकरी 20 किलो गव्हाचे बियाणे लागते. त्यात एरवी 5 ते 6 क्विंटल (कधी कधी 6 ते 7 पोतीसुद्धा) उत्पन्न निघते. हे वाण दुर्मिळ असल्यामुळे सध्या परंपरागत काही लोकांच्याकडेच उपलब्ध आहे.

अ‍ॅग्रो-फार्मिंग सेन्सर प्रणाली

 अ‍ॅग्रो-फार्मिंग सेन्सर प्रणाली 

आपल्या देशाच्या अर्थव्यवस्थेत शेती क्षेत्राचा सर्वात जास्त वाटा आहे. आजही आपल्या देशात लाखो शेतकरी आहेत. मात्र, त्यांच्यापैकी अनेकजण अजूनही पारंपरिक पद्धतीनं शेती करतात. त्यामुळे त्यांना म्हणावा असा, नफा मिळत नाही. हीच बाब लक्षात घेऊन आंध्र प्रदेशातील एका 21 वर्षांच्या तरुणानं अ‍ॅग्रो-फार्मिंग सेन्सर प्रणाली विकसित केली आहे.

ही प्रणाली जमिनीचं तापमान, आर्द्रता आणि हवेचं तापमान ओळखू शकते आणि त्यानुसार आपोआप पिकांना पाणी देऊ शकते. उदय दुर्गा प्रसाद असं या तरुणाचं नाव असून तो आचार्य नागार्जुन विद्यापीठातील बी. टेक तृतीय वर्षाचा विद्यार्थी आहे. उदय मूळचा श्रीकाकुलम जिल्ह्यातील एका छोट्याशा गावातील रहिवासी आहे. 'द न्यू इंडियन एक्सप्रेस'नं याबाबत वृत्त प्रसिद्ध केलं आहे.

गावातील शेतांना दिलेल्या भेटीदरम्यान उदयनं पाहिलं की, बहुतांश शेतकर्‍यांना पिकासाठी किती पाणी लागतं याची माहितीच नाही. शेतात पाणी साचून राहिल्यामुळे पिकाच्या वाढीवर विपरित परिणाम होतो, हे उदयच्या लक्षात आलं. या शिवाय, त्याला इतरही काही समस्या लक्षात आल्या. त्यामुळे त्यानं शेतकऱ्यांच्या मदतीसाठी काहीतरी टेक्नॉलॉजी तयार करण्याचा निर्णय घेतला.

उदय म्हणाला, "माझ्या गावातील बहुतेक लोक चरितार्थासाठी शेतीवर अवलंबून आहेत. आपल्या देशात स्मार्ट शेतीचा पर्याय उपलब्ध होऊन आता एक दशकाहून अधिक काळ लोटला आहे. मात्र, माझ्या गावातील शेतकरी या तंत्रापासून अद्याप दूरच आहेत. ते आजही पारंपरिक पद्धतीनं शेती करतात. त्यामुळे त्यांच्या पीक उत्पादकतेवर आणि नफ्यावर परिणाम होतो. जेव्हा मला या समस्येचं निराकरण करण्याची संधी मिळाली तेव्हा मी त्यावर उपाय शोधण्याचा आणि माझ्या गावकऱ्यांना मदत करू शकेल असं काहीतरी करण्याचा प्रयत्न केला."

उदयनं सांगितलं की, पिकाला जास्त पाणी दिल्यास उत्पादनात घट होऊ शकते. हा मुद्दा लक्षात घेऊन त्यानं हवामानाच्या घटकांवर आधारित पिकांसाठी किती पाणी लागतं याचा मागोवा घेण्याचं ठरविलं. उदयनं त्याचे तीन वर्गमित्र राजेश, रवितेजा आणि ज्योत्स्ना यांच्यासह मिळून या प्रकल्पावर काम केलं. डिजिटल तापमान आणि ह्युमिडिटी (डीएचटी) लेव्हल सेन्सरच्या मदतीनं, ते तापमान आणि आर्द्रता ओळखण्यात यशस्वी झाले. बीएमपी280 सेन्सर आणि मॉइश्चर सेन्सरनं पिकाला आवश्यक पाणी पुरवठा करण्यासाठी प्रेशर अॅप्टिट्युड रेग्युलराईज केलं.

प्रोजेक्टमधील तंत्रज्ञान स्पष्ट करताना उदयनं सांगितलं की, इंटरनेट ऑफ थिंग्जमध्ये Arduino इंटिग्रेटेड डेव्हलपमेंट एन्व्हायर्नमेंट (आयडीई) विकसित करून सर्व सेन्सर्स जोडलेले आहेत. जमिनीचा सुपीकता दर, त्यातील पोषक द्रव्ये, पाण्याची शोषण क्षमता, पीक योग्यता आणि इतर मापदंड मोजण्यासाठी सॉलिड टेस्ट घेतली जाते.

"मातीचा प्रकार आणि चाचणी अहवालांचा अभ्यास करून आम्ही ठराविक कालावधीत पिकासाठी लागणारं पाणी आणि पोषकतत्त्वांची गणना करतो. या सेन्सरद्वारे डेटा गोळा केला जाऊ शकतो आणि त्यानुसार पिकाला पाणी व इतर पोषकतत्त्वं दिली जातात. ही प्रणाली पिकाच्या वाढीचाही मागोवा घेते. जेणेकरून शेतकरी इतर समस्या ओळखू शकतात आणि आवश्यक उपाय योजना करू शकतात. असं झाल्यास शेतकरी अधिक नफा मिळवू शकेल," असं उदय म्हणाला.

आचार्य नागार्जुन युनिव्हर्सिटीमध्ये भरलेल्या शैक्षणिक प्रदर्शनादरम्यान उदयच्या प्रकल्पाला चांगला प्रतिसाद मिळाला. सध्या त्यांची टीम हे उपकरण कमी खर्चात जास्तीत जास्त प्रभावी बनवण्यासाठी काम करत आहे. " शेतकऱ्यांना मदत करण्याचा आमचा हेतू आहे. त्यामुळे आम्ही खर्च कमी करण्यासाठी आणि वापरण्यासाठी ते अधिक अनुकूल बनविण्यासाठी काम करत आहोत. जेणेकरून अनेक शेतकऱ्यांना त्याचा लाभ मिळू शकेल," असंही उदय म्हणाला.